Efkarlı sözler 2025

İnsanlar yaşamlarının her anında mutlu olamazlar. Bazen içlerini saran efkar ve hüzün, onları derin düşüncelere iter. Bu tür anlarda, duyguları ifade etmek kolay olmayabilir. Kimi zaman kelimeler yetersiz kalır ve sadece içsel acıyı hissederiz. İşte bu yüzden, dertli sözler insanın ruhuna dokunur, bazen bir sözcük tüm hisleri anlatabilir. Bu yazımızda, sizler için en anlamlı dertli özlü sözleri bir araya getirdik. Bu anlamlı ve derin sözleri, dertlerinizi dile getirebilmek ve ruhunuzu hafifletmek için sosyal medya hesaplarınızda resimli olarak paylaşabilirsiniz.

İçimi şu an dökemem. Zar zor taşıdım, ama yine de bir şekilde sığdırdım.

Gözlerimde biriken yaşlar, içimde biriktirdiğim efkarımın sessiz tanığı gibidir.

Yüreğimdeki keder, sessizce içimi yakan bir alev gibi hissedilir.

Gözlerimdeki hüzün, kalbimdeki acıyı dile getirir; efkarın en derin hali olarak içimi sarar.

Hayatın zorluklarına direnebilmek, efkarla baş edebilmek için güçlü olmayı gerektirir.

Efkar, gönlümün karanlık köşesinde sessizce hüküm süren bir gölgedir.

Gecenin sessizliği, efkarın en yakın dostudur; içimi sarar ve ben düşüncelerimle yalnız kalırım.

Beni benden alıp götüren şarkılar, seni de oradan alıp yanıma getirse keşke.

Kalbi olmayanların her zaman bir bahanesi vardır.

Doğrular, her zaman canını yakacaktır. Bazen "Keşke hiç duymasaydım, bilmeseydim" dersin ama yine de duyacaksın

Gönül yorulduğunda, yürek susar, dilsizleşir.

Ölümden sonrası varken, senden sonrası neden olmasın sevgilim

Gittin ve dünyamı başıma yıktın. Ama keşke kalsaydın da dünyalar benim olsaydı!

İpi kesmeye kıyamam, ömrümü verdim ki ben o koca düğüme!

Eskisi gibi olalım… Ne sen beni tanı, ne de ben seni!

Bütün insanları sevebilirdim, sevmeye senden başlamasaydım.

Bugün biraz efkarlıyım, nedenini bilmiyorum. Boş boş dalıyorum, bir tek seni düşünüyorum.

Zor, biliyorum. Ama nasipte varsa yollar açılır. İzin ver Allah’ım.

Bir insan değer veriyorsa, hesap sorar. Değer vermiyorsa, hal hatır bile sormaz!

Seni değil, bizi geri istiyorum!

En son utanacağın şey ağlamak olsun.

Hayat bazen öyle hüzünlü ki, efkar kalbimi kırıp dökülen cam kırıkları gibi keser.

Gözyaşlarım, efkarın derinliklerinden süzülen umutsuzluk damlalarıdır.

Her gülüşün ardında biraz efkar saklıdır, çünkü mutluluk bazen hüznün gölgesinde parlar.

Sözlerimdeki melankoli, efkarın acı bir ezgisi gibidir; ruhumun en derin yerinden yükselir.

İsyankar En Dertli Sözler

O hep iyi olsun diye sen hep dua edersin, o hiç bilmez!

Vazgeçtim artık gözlerinden. Düşünmüyorum seni. Kilitli kapılar ardına sakladım anahtarını mı? Kimseye veremedim. Yapamadım. Çünkü hala seviyorum.

Vefasız, karanlık yolda hoşça kal diyendir!

Sabret kardeşim sabret… Çay bile demini almadan içilmiyor.

Akşamlar böyle biter. Hep böyle dertli biter.

Gitsem ayrılık, kalsam yalnızlık.

Misafirsin bu hanede ey gönül, umduğunla değil, bulduğunla gül. Hane sahibi ne derse o olur, ne kimseye sitem eyle, ne üzül.

Üzülmek, ağlamak insani duygulardır. Ağlayın, yapamıyorsanız da ağlar gibi yapın, da o katılaşmış kalp biraz yumuşasın. Kim daha fazla insan ise, daha fazla dertli olur.

Öyle dertli dertli bakma gören o. Herkesin acısı sevilmediği kadar büyür.

Olmuyor diye üzülme. Allah bir kapıyı kaparsa bin kapıyı açar. – Hz. Muhammed

Sen konuşamasan da ben anlarım. Çünkü senin derdini, sevincini en iyi ben tanırım.

Gözyaşlarımdan başka dostum yok, onlar da sırrımı saklıyorlar içlerinde.

Gözlerimden yaşlar süzüldükçe, içimdeki acı daha da derinleşiyor.

Hayat bazen çok acımasız, kalbimiz kırılırken bile zaman durmuyor.

Bir yandan acı çekiyor, bir yandan da içimdeki umutlarla hayata tutunmaya çalışıyorum.

Hayatın bize sunduğu acılarla yüzleşmek hiç kolay değil. Ama hayatta kalabilmek için yola devam etmek zorundayız.

Her hikaye bitebilir. Ansızın, bazen tam alışmışken… Kalbinden söyler ama duyan olmaz.

Ben sadece yoldum. Sen beni hep kaybettin.

Hangi mevsimin rüzgarıdır aşk? Ne yana dönsem yüzüme hüzün eser.

Hayat bir garip. Sizce de öyle değil mi? Bugün kah gülüyorsun, kah ağlıyorsun. Ya gülmek mesele ya da ağlamak.

Karar veremediğin için suçlamak kaderi, şartları, onu, bunu, şunu…

Aklımda öyle biri var ki, ne idare edebiliyorum ne de iade edebiliyorum.

Boşuna mutlu olmaya çalışmayın, çalıştığınız yerden sormuyorlar!

Her derdi içinize atarsanız, sonunda ayağa kalkamazsınız!

En çok beni sevseydin, böyle olmazdı biliyorum.

Sessiz sedasız ağlamak bazen en büyük teselli kaynağı olabiliyor.

Sonsuzluğa giden yolda yalnızlığımla baş başa kalmışken, içimdeki acıya yenik düşmek istemiyorum.

Bazı günler öyle zor ki, hayatın gerçek yüzüyle yüzleşmek istemiyor insan.

Yaşadıklarımız hayatın bize öğrettiği en acı dersler olabilir. Ama onların bize kattıkları da değerlidir.

Hayat bazen bir çıkmaz sokak gibi. İçinden çıkamayacağınızı düşündüğünüzde bile, umutlarınızla ayakta kalmak zorundasınız.

Mekân her zaman bulunur da, huzur veren insan her zaman bulunmaz.

Hala hayattan bir umudum varsa, senin gülüşün sayesinde.

Sen de terk edilip ağladığında, bomboş bir umuda sarıldığında anlayacaksın.

Efkarın demir attığı liman yürektir.

Efkarın demir attığı liman yürektir.

Efkarlı Sözler 2025

Artık ne kadar belli ettirmek istemesem de, yüreğimin yorgunluğu ve yıpranışı, kendini her şekilde gösteriyor, dostuma da düşmanıma da.

Bilir misin, insanın bildiğini anlatamaması ne kadar zor? Kelimeler hep yarım kalır, "ben" diyip susmak, "sen" diyip ağlamak.

Sırf sevdiklerinin gözyaşlarını dökmesin ya da kırılmasınlar diye sahiplendiğim acılarım var.

Kolay değildir, uğruna her şeyinizi verdiğiniz insana yabancı gibi bakmak.

Özledin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, şiirler yazdın. Peki ya o? Deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta.

Gözyaşlarımı bulutlara saldığımdan beri, yağmurlarla ısıtırım gözlerimi. Her gidişinin ardından kara bir bulut sarar gönül penceremi.

Ben bütün gerçeklerimi hayal kurarak kaybettim.

Belki de gözlerine baktığımda, kendimi orada artık göremediğim içindir tüm hırçınlığım!

Aşk konusunda o kadar çok şanssızım ki, herkese ya büyük ikramiye ya da teselli ikramiyesi çıkarken bana amorti bile vurmuyor!

Aşk bir yok oluş derlerdi, inanmazdım. Ama onu tanıdığım günden beri kayboldum; evin yolunu dahi bulamıyorum.

Hüznün başkenti gibisin yüreğim, özür dilerim seni bu hale getirdiğim için!

Hasretim, senelere dönse de ne aşkına bedduam, ne sana kinim var. Bin bir dert çektirsen de seni mahşere kadar sevmeye yeminim var.