Meyve ile ilgili sözler

Bu yazımızda ünlü kişilerin söylediği meyve ile ilgili anlamlı, güzel ve özlü sözleri derledik. Meyve sözlerini, cümlelerini, özdeyişlerini, atasözlerini ve kitap alıntılarını beğenerek okumanız dileğiyle. Bu kısa ve etkileyici sözler arasında beğendikleriniz olursa dilerseniz sosyal medya hesaplarınızda yakınlarınızla ya da sevgilinizle paylaşabilirsiniz.

Meyve, toprağın emeğidir.

İyi bir meyve, olgunlaştığı zaman kendi yolunu bulur.

Bir ağaç, meyvesiyle tanınır.

Meyve, sabrın ödülüdür.

Meyve veren ağaç taşlanır.

Meyve bir fidanın başarısıdır.

Güzel meyve, genellikle zorlu köklerden çıkar.

Meyve, çabanın sonucudur.

Toprağın sabrı, meyvenin tadında hissedilir.

İyi meyve, güneşin ve toprağın sevgisiyle olgunlaşır.

Her meyve, bir hikaye anlatır.

Meyve zamanla olgunlaşır, insan da öyle.

“Kökünü beğenmeyen dal ve dalını beğenmeyen meyve olgunlaşmadan çürür.” – Necip Fazıl Kısakürek

“Bu dünya bir ağaca benzer, biz de bu ağaçta, yarı ham, yarı olmuş meyveler gibiyiz.” – Mevlana

“Hangi meyve oldu da dalında kaldı? Öyleyse ölmekten korkma, ham olmaktan kork.” – Mevlana

Meyve ile ilgili sözler

Meyve veren ağaca balta vurmazlar. (Şeyh Sadi)

Eğitimin kökleri acı, meyveleri tatlıdır. (Aristoteles)

Hiçbir meyve, olgunlaşmadan tat vermez. (P.Syrus)

Kökler ne kadar derin olursa, meyve o kadar tatlı olur.

Meyve ağaçlardan düşer, insanlar da hayat yolundan.

Meyve yemekten önce, onu hak etmek gerekir.

Ağaç nasılsa meyvesi da ona göredir. (Peyami Safa)

Meyvesiz ağaca kimse taş atmaz. (Şeyh Sadi Şirazi)

Ağacın meyvesi olunca, başını aşağı salar. (Atasözü)

Meyve, toprağın yıllarca süren sabrının ve emeğinin sonucudur, tıpkı insanın hayatında karşılaştığı zorlukların ardından elde ettiği başarılar gibi.

Bir ağacın en güzel meyvesi, onu besleyen köklerinden çıkar; tıpkı bir insanın en güzel yönleri, geçmişinden ve deneyimlerinden beslenir.

Meyve, sadece dış görünüşüyle değil, içinde taşıdığı tüm lezzet ve tatla değer kazanır; insanlar da tıpkı meyve gibi, içsel güzellikleriyle anlam kazanır.

Olgunlaşmış bir meyve, zamanın ve sabrın sonucudur; insan da kendi yolculuğunda sabır ve özveriyle olgunlaşır.

Her meyve, farklı bir mevsimin ve farklı bir toprağın ürünüdür; tıpkı insanlar da farklı şartlar altında büyür, ancak herkesin bir değer taşıdığına inanılmalıdır.

Meyve veren ağaçlar, zaman zaman taşlanır, fakat bu yalnızca daha güçlü hale gelmelerine yol açar. Başarı da, engellerle karşılaşıldığında büyüyen bir güçtür.

Meyve, bazen dikenli, bazen de yumuşak ağaçlardan gelir; hayatta da zorluklar bazen en tatlı zaferlere giden yol olur.

İyi bir meyve, yerle buluştuğunda olgunlaşır; insan da yalnızca zamanla ve deneyimlerle gerçek kimliğini bulur.

Meyve, sadece doğanın bir hediyesi değil, sabrın ve emeğin meyvesidir; her meyve, bir yolculuğun sonunda elde edilen bir zaferdir.

Meyve bir ağacın kimliğini gösterir, insanlar da yaptıklarıyla ve verdikleriyle kimlik kazanır.

Meyve, bazen en sert fırtınalardan sonra olgunlaşır, tıpkı insanlar gibi. Zorluklar, bazen büyümek için gereklidir.

Bir meyve, ne kadar zor şartlarda yetişirse, tadı o kadar tatlı olur; insanlar da zorluklarla karşılaştıklarında daha güçlü ve değerli hale gelir.

MEYVELER İLE İLGİLİ EN GÜZEL SÖZLER

Meyve ekşi bile olsa, olmadıkça ona ham derler. (Mevlâna)

Olgun meyvelerde bir hüzün vardır. (Fazıl Hüsnü Dağlarca)

Meyvesi çamura düşüyor diye ağaca lanet edilmez. (Hölderon)

Dalın ucuna gitmekten korkma, meyve oradadır. (Aldous Huxley)

İyi bir meyve, sadece dıştan değil, içten de olgunlaşır; bir insanın değeri de dış görünüşünden çok, içindeki güzelliklerden gelir.

Her meyve, kendi zamanında olgunlaşır; tıpkı her insanın da kendi yolculuğunu, kendi zamanında tamamlaması gerektiği gibi.

Meyve, toprağın sustuğu anlarda bile büyür, insan da bazen içindeki sessiz güçle büyür.

Meyve veren ağaç, dalında taşların izlerini taşır, fakat bu izler onun büyüklüğünü gösterir; tıpkı insanlar da zorluklarla karşılaştıklarında, onları aşarak büyürler.

Meyve, sadece toprağın değil, zamanın da ürünüdür; insan da zamanla olgunlaşır, öğrenir ve değer kazanır.

Meyve ağaçları bazen yıllarca bekler, fakat sonunda verdikleri meyve her sabrın ödülüdür. İnsan da sabırla bekler ve sonunda emeğinin karşılığını alır.

Meyve, toprağın göğsünde büyüyen bir sırdır, tıpkı insanların içindeki potansiyelin zamanla açığa çıkması gibi.

Bir meyve, dalında asılı kaldığında sadece bir umut taşır, fakat olgunlaştığında o umut bir gerçeğe dönüşür; insanlar da hayallerinin peşinden gitmeli, sabırla olgunlaşmalıdır.

Meyve, doğanın mükemmel bir dengeyle var ettiği bir harikadır; insanlar da hayatta dengeyi bulduklarında gerçek huzuru yakalarlar.

Bir ağaç, yıllarca meyve verebilmek için köklerine güçlü bir şekilde bağlanır; insanlar da başarıya ulaşabilmek için köklerine, değerlerine sıkı sıkıya tutunmalıdır.

Meyve vermek, sadece doğanın işlevi değil, sabır ve emek isteyen bir süreçtir; insanlar da başarıya giden yolun sabırla döşendiğini unutmamalıdır.

Her meyve, doğanın bir zaman çizelgesinin sonucudur; insanlar da hayatlarında bazen zamanın doğru olduğunu ve her şeyin sırasıyla geliştiğini kabul etmelidir.

Meyve, hiçbir zaman acele etmez; o, kendi hızında olgunlaşır ve doğru zaman geldiğinde düşer; insanlar da acele etmeden, doğru zamanın gelmesini beklemelidir.

Meyve, fırtınalardan sonra büyür, bazen en zor zamanlar en tatlı meyveleri getirir; hayatta da zorluklar, insanları en güçlü halleriyle ortaya çıkarır.

Bir meyve, ağaçla bütünleşir, onun bir parçasıdır; insanlar da dünyada birbirleriyle bir bütün olarak var olurlar.

Meyve veren ağaç, özverili bir çaba ile büyür, ancak sonunda o çaba meyveye dönüşür; insan da kendi çabasıyla büyük hedeflerine ulaşır.

Meyve, sadece doğanın verdiği bir armağan değildir, aynı zamanda sabır ve emeğin simgesidir; insanlar da ancak sabırla ve emekle gerçekten değerli hale gelirler.

Bir ağacın meyvesi, ona verdiğiniz değerle doğru orantılıdır; insanlar da başkalarına gösterdikleri değerle daha parlak bir karaktere sahip olur.

Meyve, bazen toprağın derinliklerinde yıllarca kök salarak büyür, tıpkı insan ruhunun da derinlerde sabırla olgunlaşması gibi.

Meyve dalından düştüğünde, doğanın döngüsünün bir parçası olur; insanlar da hayatın döngüsünde zaman zaman geriye düşseler de, her düşüş bir öğrenme fırsatıdır.

Ağaçlar çok ama hepsi meyve vermez. Meyveler çok ama hepsi tatlı değildir. İlim çok ama hepsi faydalı değildir. (Hz.İsa)

Sırrım konusunda sessizliğimi korursam benim esirim olur; eğer ağzımdan kaçırırsam ben onun esiri olurum. Sessizlik ağacında huzur meyveleri yetişir. (Arthur Schopenhauer)

Sözler de tıpkı meyveler gibi henüz olmadan yenildiğinde hazımsızlık yapar. Eğer olgunluğu geçirmiş ve çürümeye başlamışlarsa, zehirlenirsin. Sadece, doğru zamanda sindirildiğinde, sağlıklıdır. (Jorge Angel Livraga)

Aşk çiçektir, meyve değil.” – Amin Maalouf

En güzel meyve ile ilgili sözler

Meyve olgunlaşmaya başladığında, kendi içindeki gücü ve tatları sergilemeye başlar; insanlar da yaşadıkları deneyimlerle içsel güçlerini ve potansiyellerini ortaya koyar.

Meyve, dalında beklerken bir arzu halindeyken, yere düştüğünde bir gerçek olur; insanlar da hayal ettikleri şeylere ulaşırken, zamanla o hayalleri gerçeğe dönüştürür.

Meyve, ağaç için bir varoluş amacı gibidir; insanın da varoluş amacı, hayatta anlam bulmak ve başkalarına katkı sağlamaktır.

Meyve, dalından düşene kadar belki yıllar alır, ama sonunda her meyve doğru zamanda yerini bulur; insan da doğru zaman geldiğinde, emeklerinin karşılığını alır.

Meyve, doğanın dilinden bir mesaj gibidir; insanlar da çevresine ve kendisine duyduğu saygı ile dünyanın dilini anlayabilir.

Meyve, bazen göründüğünden çok daha derin bir anlam taşır; insanın içindeki güzellikler de çoğu zaman dışarıdan görülmeyebilir, ancak zamanla ortaya çıkar.

Meyve, doğanın sabırla yetiştirdiği en değerli armağandır; insanlar da hayat yolunda zamanla olgunlaşır ve kendi değerlerini keşfederler.

Bir meyve, dalında beklerken sabırla olgunlaşır, tıpkı insanlar da zamanla kendilerini keşfeder ve hayatta doğru yönü bulur.

Meyve, köklerinden aldığı güçle büyür, insanlar da geçmişlerinden ve yaşadıkları deneyimlerden güç alarak büyürler.

Meyve veren ağaç, en sert fırtınaları bile göğüsler; insan da zorluklarla karşılaştığında daha güçlü bir şekilde hayata tutunur.

Her meyve, kendi zamanında olgunlaşır, insanlar da kendi zamanlarında ve şartlarında gelişir ve değişir.

Meyve, doğanın sabırlı işçiliğinin bir sonucu olarak sunulur, insanlar da hayatlarında sabırlı olmalı, emeklerinin karşılığını bir gün alacaklarını bilmelidir.

Bir meyve, olgunlaştıkça doğaya olan bağını güçlendirir; insanlar da zamanla çevreleriyle olan bağlarını güçlendirir ve daha derin anlamlar keşfederler.

Meyve, bazen toprağın derinliklerinde yıllarca bekler, insanlar da bazen uzun yıllar boyunca içsel bir keşif yapar ve sonunda kendi kimliklerini bulurlar.

Meyve, dalında güvenle asılıdır, ama sonunda yere düşer; insanlar da hayatta bazen sağlam bir duruşla ilerler, ama sonunda her şeyin bir sonu olduğunu kabul ederler.